Εδώ είμαι και πάλι! Μαζί σας και με ονοματεπώνυμο αυτή τη φορά αφού ναι ειμαι (ο) WrestleManiac, αλλά είμαι και Φίλιππος Μιχαηλίδης. Μετά τις συστάσεις ας μπούμε στα πιό σοβαρά. Μέχρι τη στιγμή που θα διαβάζετε αυτό το άρθρο πιστεύω πως θα έχετε παρακολουθήσει τις δύο βραδιές της φετινής μας WrestleMania και θα ζείτε, κι εσείς μαζί με εμένα, την αγωνία σας για την επόμενη μέρα μετά την πώληση (ουσιαστικά) της αγαπημένης μας επιχείρησης.
Εγώ, όμως, δεν είμαι εδώ για να μιλήσω για αυτή την πώληση. Αν θέλετε, μπορούμε να τα πούμε και από το group chat μας στο Facebook. Βρίσκομαι εδώ για να μοιραστώ μαζί σας αυτά που βίωσα ως WWE fan κατά τη διάρκεια του μεγαλύτερου Σαββατοκύριακου της (δικής μας) σεζόν!
Καταρχάς να πω ότι όποτε μου δίνεται η ευκαιρία να παρακολουθήσω ζωντανά στην τηλεόραση μου ένα σόου του WWE, δεν πρόκειται να τη χάσω! Και το NXT μου προσέφερε και φέτος αυτή τη δυνατότητα με τη δική του WrestleMania, το Stand & Deliver. Και δε μετάνιωσα ούτε στιγμή! Από τις 20:00 μέχρι περίπου στις 23:00 το βράδυ του Σαββάτου ευχαριστήθηκα το θέαμα και ένιωσα σίγουρος πως το μέλλον του WWE βρίσκεται σε πάρα πολύ καλά χέρια. Τόσο οι άντρες, όσο και οι γυναίκες μου έδειξαν πως εκεί στο NXT έχουμε τις νέες εκδοχές των αγαπημένων και μεγάλων Superstars. Ονόματα που ξεχωρίζω είναι αυτά των Tiffany Stratton, Wes Lee, Carmelo Hayes αλλά και άλλα τα οποία εξυμνώ κάθε φορά που μου δίνεται ευκαιρία. Μπορώ να πω πως στο Stand & Deliver διασκέδασα λιγάκι περισσότερο από τη WrestleMania. Και μάλλον έχει να κάνει με το πάθος που έδειξαν όλοι οι Superstars που συμμετείχαν σε αυτό.
Δε θα αναλύσω ένα-ένα τα ματς των δύο ημερών της WrestleMania. Θα σταθώ σε αυτά που μου έμειναν και αυτά στα οποία εγώ προσωπικά πέρασα καλά. Μπορεί να συμφωνήσετε, μπορεί και όχι. Γι' αυτό είμαστε εδώ, όμως. Δε μπορούμε να έχουμε όλοι την ίδια γνώμη.
Ξεκινώντας θέλω να πω πως δε βλέπω το λόγο να υπάρχουν οι hosts/παρουσιαστές σε αυτά τα σόου. Δεν έχουν κανέναν απολύτως ουσιαστικό ρόλο και ποτέ δεν κατάλαβα την ύπαρξη τους. Ειδικά όταν είναι κάποιος Supertar... Εντάξει φέτος ο Miz υπήρχε για να τρώει ξύλο και ο Snoop Dogg για να σώσει τη στιγμή με τον τραυματισμό του Shane.
Ας το πάμε ανά ημέρα. WrestleMania Saturday λοιπόν. Τι δε μου άρεσε πρώτα. Για ακόμη μια φορά δεν άντεχα να βλέπω τη Lita να είναι πιό αργή και από τη Natalya ή ακόμα και τον Τραϊανό Δέλλα! Έβγαζα φλύκταινες. Ξεκίναγε να κάνει Twist of Faith και μέχρι να το ολοκληρώσει, το Faith μου είχε κάνει φτερά! Άστο κοπέλα μου το άθλημα. Μείνε σε αυτά που σε έκαναν γνωστή και μη χειροτερεύεις τη θέση σου όπως έκανε ο Undertaker στα τελευταία χρόνια της καριέρας του.
Επίσης δε μπορώ να βλέπω τον McAfee να μπαίνει στο ρινγκ και να νομίζει πως έπιασε τον παπά από τα... μπαλάκια! 'Λάρωσε λίγο, μην τα κάνεις π@^@Να! Δεν είσαι και ο Logan Paul. Κάνεις ένα δύο ακροβατικά και επειδή κλώτσαγες ένα Αργίτικο πεπόνι για λίγα χρόνια νομίζεις πως είσαι και Superstar. Στο κομμάτι του σχολιαστή να στο δώσω. Αλλά μέχρι εκεί και πολύ σου είναι.
Αρκετά, όμως, με τη γκρίνια για την πρώτη μέρα. Ας ασχοληθούμε με τα καλά που μου άφησε το Σάββατο. Ξαφνιάστηκα, ευχάριστα, από το Showcase των ανδρών με τα spots που έκαναν και πέτυχαν, ευχαριστήθηκα το ματς Seth - Paul, πήρα μια γλυκόπικρη χαρά για το main event γιατί σίγουρα ο Sami άξιζε να επιβραβευτεί με κάποιον τρόπο για τη δουλειά που έχει ρίξει τον τελευταίο χρόνο και ΑΠΟΛΑΥΣΑ από την αρχή μέχρι το τέλος το ματς των Mysterios.
Για εμένα αυτό ήταν το main event του Σαββάτου. Πανέξυπνες είσοδοι, φοβερό storytelling και ακόμα πιο φοβερή εκτέλεση. Μόνο ο Κουτσόπουλος θα μπορούσε να το πει καλύτερα από εμένα. Αν το WWE θέλει να δώσει στον κόσμο μια ανάσα από τους Bloodline, εδώ υπάρχει έτοιμο ζουμάκι που μπορεί να φτάσει τα επίπεδα της πάλαι ποτέ κόντρας μεταξύ Rey Mysterio και Eddie Guerrero. Και αυτή ήταν καλή τηλεόραση τότε!
Πάμε στην Κυριακή. Στο ίδιο μοτίβο θα ξεκινήσω λέγοντας τι δε μου άρεσε. Ronda φύγε τώρα! Κάνε μας τη χάρη και γύρνα σπίτι σου, στο παιδί σου, στις εργασίες σου και όπου άλλου θέλεις. Πήγαινε και στο UFC ξανά τώρα που είμαστε όλοι ένα. Δε με ενδιαφέρει! Στα τσακίδια όμως! Ουστ!
Θα έλεγα πως αυτό ήταν το μόνο αρνητικό στο σόου της Κυριακής, αλλά υπάρχει και ένα ακόμη που με "ξενέρωσε". Η ήττα του Demon Balor. Και εννοώ συγκεκριμένα του Demon Balor και όχι του Finn, αν είχε αυτό το gimmick. Πίστευα πως ο Edge θα αρνιόταν να πάρει τη νίκη μιας και οι Judgment Day είναι μετά τους Bloodline το πιό χοτ γκρουπ στο WWE. Και πρόσφατα είχε πει και καλά λόγια για όλους. Άρα τη νίκη την "χρειαζόταν" πιο πολύ ο Balor παρά ο Edge. Το WWE δεν καταλαβαίνω γιατι "σκοτώνει" τους υπερφυσικούς χαρακτήρες που δημιουργεί το ίδιο...
Δεν πειράζει. Πάμε στα καλά. Θα με κράξετε που θα πω ότι τελικά ευχαριστήθηκα το ματς του Lesnar με τον Omos γιατί ήταν αυτό που έπρεπε να είναι. Ναι μεν ο Beast πήρε τη νίκη, ανέβασε όμως μαζί του και την παρουσία του Νιγηριανού Γίγαντα. Δε με χαλάει κάτι τέτοιο. Και τα άλλα ματς ήταν πολύ καλά είναι η αλήθεια, αλλά το main event της βραδιάς έκλεψε τις εντυπώσεις.
Και το έκανε με το Α-ΠΙ-ΣΤΕΥ-ΤΟ storytelling και όχι ντε και καλά με το wrestling κομμάτι. Ο Roman Reigns, το λέμε εδώ και χρόνια, είναι σε ένα άλλο level μόνος του. Όπως είπε και ο Triple H, είναι σε άλλη στρατόσφαιρα. Το οτιδήποτε κάνει αφού περάσει την κουρτίνα από το Gorilla Position έχει κάποιο νόημα! Και το βράδυ της Κυριακής ο Tribal Chief και επίσημα πια κατέκτησε τον τίτλο του GOAT και δε μπορεί να του το αρνηθεί κανείς!
Εγώ θα υποστηρίξω την απόφαση που πήρε, όποιος την πήρε, να μη δώσει τους τίτλους στον Cody...από τώρα. Γιατί το ότι θα πάρει τίτλο είναι το μόνο σίγουρο. Αλλά καλό θα είναι να έχει μια ωραία, ρομαντική θα μπορούσα να τη χαρακτηρίσω, πορεία που θα ολοκληρωθεί με την κατάκτηση. Και αυτό φέτος δεν το κατάφερε γιατί έχασε μισό χρόνο λόγω τραυματισμού. Ας ξεκινήσει από τον πάτο καλύτερα και ας ανέβει προς την κορυφή γιατί η στιγμή εκείνη θα έχει μεγαλύτερη αξία!
Οι Bloodline έχουν ακόμα ιστορίες να μας πουν. Θέλεις να είναι κυριαρχία; Θέλεις να είναι εσωτερικές κόντρες; Όσο και να τραβήξει αυτό το θέμα δεν κουράζει! Τουλάχιστον εμένα. Μπορούν να χτίσουν τον Solo Sikoa. Μπορούν να κλείσουν τον κύκλο τους ως γκρουπ έτσι όπως ξεκίνησαν. Με τον Jey Uso να γίνεται ο πραγματικός Main Event Jey! Χίλια δυό πράγματα μπορούν να κάνουν και εγώ εκεί θα είμαι να τους ευχαριστιέμαι!
Ο Tribal Chief μας, όμως, ο Roman Reigns, σίγουρα έχει γράψει ήδη το όνομα του με χρυσά γράμματα στα βιβλία της ιστορίας του WWE! Acknowledged από όλους!
Είμαι ο Φίλιππος "WrestleManiac" Μιχαηλίδης και ένα έχω να σας πω. Το Κατς Είναι Σικ... Ε;
