Όταν είδα τον John Cena να κατακτά το WWE Undisputed Championship στη WrestleMania 41, δεν έπαθα κάποιο σοκ. Το κυνήγι του 17ου τίτλου ήταν γνωστό εδώ και χρόνια. Ήταν σχεδόν αναπόφευκτο ότι κάποια στιγμή θα ξεπερνούσε τον Ric Flair και θα έγραφε το δικό του κεφάλαιο στην ιστορία του wrestling. Και το έκανε με τον τρόπο που του άξιζε: στη μεγάλη σκηνή της WrestleMania.
Αυτό που με προβλημάτισε αρχικά ήταν το πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα μετά. Ο Cena είχε δηλώσει πριν τη WrestleMania ότι αν κέρδιζε, θα "κατέστρεφε το wrestling για όλους". Εμείς το περάσαμε για promo, για προσπάθεια να τραβήξει heat. Κι όμως, όπως αποδείχτηκε, τα πράγματα ήταν πιο σοβαρά.
Μετά τη νίκη του, ο Cena ξεκαθάρισε την πρόθεσή του να πάρει μαζί του το ιστορικό WWE Championship όταν αποσυρθεί και να αφήσει χώρο για κάτι καινούριο. Να κλείσει το κεφάλαιο του πιο εμβληματικού τίτλου στην ιστορία του WWE.
Ξέρουμε πολύ καλά ότι τέτοιες κινήσεις είναι αποφάσεις της ίδιας της εταιρείας. Και ο Cena είναι το πρόσωπο που θα εκτελέσει αυτό το δύσκολο έργο μιας μετάβασης σε νέα εποχή (όπως φαίνεται).
Και εδώ έρχεται η μεγάλη ερώτηση: πώς το αντιμετωπίζουμε αυτό;
Αν με ρωτούσατε πριν κάποια χρόνια, ίσως να αντιδρούσα έντονα. Να αρνιόμουν την ιδέα να "σβηστεί" η ιστορία του WWE Championship, ενός τίτλου που κουβαλά πάνω του δεκαετίες μύθου, ηρώων και στιγμών που σημάδεψαν τη ζωή μας ως φανς.
Όμως τώρα το βλέπω αλλιώς.
Καταλαβαίνω ότι οι εποχές αλλάζουν. Το WWE περνά μια τεράστια μετάβαση: νέες πλατφόρμες, νέες ανάγκες, ένα νέο κοινό που μεγαλώνει σε έναν διαφορετικό κόσμο από εκείνον που μεγαλώσαμε εμείς. Για να επιβιώσει και να ανθίσει, πρέπει να εξελιχθεί.
Κι επειδή αγαπάω το WWE, επειδή είναι κομμάτι της ζωής μου τόσα χρόνια, θέλω να το στηρίξω σε αυτή τη νέα σελίδα που ετοιμάζεται να ανοίξει. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ιστορία του WWE Championship. Το όνομα του Bruno Sammartino, του Bret Hart, του Rock, του Stone Cold, του Roman Reigns, του Cena — θα ζει πάντα μέσα μου. Θα θυμάμαι για πάντα τους αγώνες, τα promos, τις μεγάλες στιγμές που έκαναν αυτόν τον τίτλο θρυλικό.
Αλλά αν το WWE επιλέξει να χτίσει κάτι νέο, θα είμαι εκεί να το στηρίξω. Γιατί το wrestling είναι ζωντανός οργανισμός. Δεν μένει στάσιμο. Και ό,τι αγαπάμε πραγματικά, πρέπει να το αγαπάμε και όταν αλλάζει, όχι μόνο όταν μας είναι γνώριμο.
Ο Cena κατέκτησε το 17ο του Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και γράφει ιστορία. Αν γίνει ο τελευταίος αληθινός κάτοχος του WWE Championship, τότε αξίζει αυτό το κλείσιμο ενός κεφαλαίου που αγαπήσαμε.
Κι εμείς, οι φανς, θα συνεχίσουμε να γράφουμε την επόμενη σελίδα μαζί με το WWE.
Όπως κάναμε πάντα.
Γιατί στο τέλος της ημέρας, το WWE δεν είναι απλά τίτλοι, αριθμοί και στατιστικές. Είναι συναισθήματα. Είναι οι στιγμές που ζήσαμε μπροστά στην τηλεόραση, με τους φίλους μας, με την οικογένειά μας, ή μόνοι μας, αλλά πάντα με την καρδιά να χτυπάει δυνατά. Είναι το πάθος, η χαρά, η απογοήτευση, το δάκρυ και το χαμόγελο που μας χάρισε. Αυτά δεν τα σβήνει καμία αλλαγή, καμία νέα ζώνη, κανένα τέλος εποχής.
Η ιστορία του WWE Championship είναι γραμμένη μέσα μας. Δεν χρειάζεται ζώνες ή αναμνηστικές πλακέτες για να συνεχίσει να ζει. Εμείς τη μεταφέρουμε. Εμείς τη θυμόμαστε. Εμείς την τιμούμε.
Κι όπως κάθε μεγάλη ιστορία, έτσι κι αυτή φαίνεται πως φτάνει σε ένα τέλος — μόνο και μόνο για να δώσει χώρο σε μια νέα να γεννηθεί.
Στηρίζω τη νέα εποχή του WWE. Στηρίζω το μέλλον. Και κουβαλάω την ιστορία στην καρδιά μου, εκεί που πραγματικά ανήκει.
Γιατί αυτό είναι το WWE. Γιατί αυτό είναι το wrestling.
Και θα είναι για πάντα.
WrestleManiac
